23 lutego obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją
Depresja to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Charakteryzuje się
uporczywym, powracającym, długotrwałym smutkiem i/lub niemożnością odczuwania
przyjemności.  
Jak objawia się depresja
Depresja u nastolatków jest o tyle trudna do zdiagnozowania, że często mylona jest z buntem
nastoletnim lub skutkami wahania hormonów. Nie zawsze tak jest, więc warto być czujnym,
a niepokojące zachowania skonsultować ze specjalistą (psychologiem lub psychiatrą). Młodzież
szczególnie podatna jest na zachowania autodestrukcyjne jak samookaleczenia czy myśli samobójcze.
Bywa to dla nich często jedyny znany i dostępny sposób regulowania emocji. Depresję
charakteryzuje obniżenie funkcjonowania w czterech głównych obszarach życiowych:
1. Nastrój:
 obniżony nastrój;
 trudne emocje – smutek, przygnębienie, poczucie winy, poczucie bezradności, beznadziei;
u dzieci i nastolatków częściej drażliwość, irytacja i złość;
 brak odczuwania przyjemności.
2. Myślenie:
 negatywne myślenie o sobie, świecie i przyszłości;
 obniżona samoocena, poczucie bycia gorszym, niekompetentnym;
 przekonanie o życiowej klęsce, braku sensu życia.
3. Zachowanie:
 zmniejszenie aktywności np. problemy ze wstawaniem z łóżka, chodzeniem do pracy;
 szkoły, zaleganie w łóżku;
 kłopoty z koncentracją, podejmowaniem decyzji;
 brak inicjatywy, chęci działania;
 zachowania autodestrukcyjne.
4. Ciało:
 brak energii, zmęczenie;
 utrata apetytu;
 zaburzenia snu (problemy z zasypianiem lub nadmierna senność);
 utrata libido;
 objawy brzuszno-jelitowe, nerwobóle.

Depresyjne myśli

Myśli w depresji przychodzą automatycznie i nie wyrażają obiektywnej prawdy. Są jednak tak
uporczywe, że wywołują przykre emocje i sprawiają, że osoba doświadczająca depresji zaczyna w nie
wierzyć. Depresyjne myśli mogą brzmieć tak:
 Nic mnie nie cieszy.
 Z niczym sobie nie radzę.
 Jestem tylko ciężarem dla innych.
 Coś jest ze mną nie tak.
 Moje życie nie ma sensu.
 Na niczym mi nie zależy.
 Nie mogę się skupić na niczym.
 Nie wiem już czego chcę.
Zagrożenia związane z depresją
Depresji mogą towarzyszyć myśli rezygnacyjne oraz zachowania samobójcze i to one są największym
zagrożeniem towarzyszącym tej chorobie. Scenariusz rozwoju depresji u Twojego dziecka może
wyglądać następująco: choroba wywołuje w dziecku przekonanie, że jego życie nie ma żadnej
wartości, że tylko denerwuje rodziców i nauczycieli, że w szkole i w domu jest źle i nigdy nie będzie
lepiej. Z powodu „złego” zachowania, złych ocen nawarstwiają się trudności, zarówno w domu jak
i w szkole. W związku z przygnębieniem, wybuchami złości, niechęcią do spędzania wspólnie czasu
zaczynają się też komplikacje w relacjach z przyjaciółmi i znajomymi. Pojawia się dojmujące poczucie
winy oraz trudne do udźwignięcia poczucie wstydu.
Po pewnym czasie młody człowiek czuje się na tyle przytłoczony swoimi problemami, że jako
jedyne rozwiązanie jawi mu się tylko odebranie sobie życia. Myśli, że gdy umrze, wszystkie jego
problemy przestaną istnieć razem z nim.
Jak nie postępować wobec depresji dziecka
„Zrób coś ze sobą!” ,„Idź, pobiegaj”, „Odrób lekcje”, „Zajmij się czymś produktywnym” to zdania,
których młodzi ludzie nie powinni słyszeć od swoich opiekunów kiedy mierzą się z kryzysem
psychicznym.
Jeśli w trudnościach, które przeżywają młodzi ludzie, tkwi coś więcej niż lenistwo czy chęć
przeciwstawienia się rodzicowi/opiekunowi, takie zwroty mogą pogłębiać oddalenie i brak zaufania.
Co źle wpływa na osobę w depresji?
 niezauważanie/ignorowanie objawów choroby, tłumaczenie ich lenistwem, brakiem ambicji;
 szukanie przyczyn choroby w „złych” nawykach, na przykład niejedzeniu mięsa, należeniu
do subkultur, ruchów i organizacji;
 bagatelizowanie zaburzeń psychicznych, tłumaczenie depresji „trudnym wiekiem” i „burzą
hormonów”;
 wyrażanie nadmiernego lęku, np. w formie straszenia, grożenia i opowiadania czarnych
scenariuszy.

Co zrobić, jeśli zauważysz u dziecka objawy depresji
Kiedy tylko poczujesz, że „coś jest nie tak” lub widzisz zmianę w funkcjonowaniu swojego dziecka,
zwróć się po pomoc specjalisty. Nie należy bagatelizować objawów, gdyż z czasem mogą one się
nasilać. Depresja nieleczona może być chorobą śmiertelną, dlatego nigdy nie należy bagatelizować
pomocy i wsparcia.
Warto pamiętać!
Tak, jak osoba chora na zapalenie płuc nie może sama przestać kasłać, tak osoba chorująca
na depresję nie może po prostu “wziąć się w garść”. Potrzebuje porady specjalisty. 

Materiał pochodzi ze strony: https://mlodeglowy.pl/kompendium/jestem-rodzicem/depresja-2/